اثر بخشی موسیقی در مانی بر پرخاشگری کودکان اتیسم شهر شیراز

چکیده هدف ازتحقیق حاضر بررسی اثر موسیقی درمانی بر روی پرخاشگری کودکان اوتیسم می باشد. جامعه آماری شامل تمامی کودکان اوتیسم شیرازمی باشد.که شامل سه مدرسه وتعداد 190دانش آموز می باشد.که با روش پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مورد مطالعه در این تحقیق تمام دانش اموزان دختر و پسر اوتیسم پرخاشگر بودند که از مدارس اوتیسم به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه پرخاشگری اشکار کودکان oas نواکو (1986) به همه والدین کودکان داده شد و از بین آنها 15 نفر که میزان پرخاشگری بیشتری را داشتند انتخاب و پس از آن به آزمودنی های گروه آزمایشی یک تم موسیقی هرهفته در دو جلسه 45 دقیقه ای ارائه شد و گروه کنترل در معرض هیچ گونه موسیقی درمانی قرار نگرفت. سپس بعد از 10 جلسه از آنها تست مجدد پرخاشگری به عمل آمد. نتایج پژوهش نشان داد که موسیقی درمانی بر میزان پرخاشگری گروه آزمایش تاثیر معنا دار داشته است. همچنین موسیقی درمانی بر تمامی ابعاد پرخاشگری کودکان (پرخاشگری نسبت به خود، نسبت به دیگران، نسبت به اشیا وکلامی) تاثیر معنا دار دارد. واژه های کلیدی: موسیقی درمانی . پرخاشگری . اوتیسم.